Malawi!

Hallo allemaal! Het is alweer een hele tijd geleden sinds de vorige blog vanuit Zanzibar. Ondertussen schrijf ik deze blog vanuit het mooie Malawi, waar ik alweer 3 weken vertoef. Dominique en ik kwamen aan op een vrijdag en werden opgehaald door Sam, een clinical officer uit het ziekenhuis. We gingen voor de tocht naar Nkhoma eerst boodschappen doen. Sam vertelde ons dat we voor 2 weken eten moesten hebben dus we laadden ons karretje vol! Daarna reden we in ongeveer een uurtje naar Nkhoma. Het is hier in Malawi nu net voor het regenseizoen, dus het is heel warm (lees: 30-35 graden) en alles is heel dor en droog. De landschappen zijn erg uitgestrekt en heel mooi! Eenmaal in het guesthouse aangekomen bleek dat we veel te veel eten hadden: Sam was namelijk vergeten te vertellen dat er een kok is die doordeweeks kookt. Die eerste week hebben we dus maar ons overschot aan eten geprobeerd op te maken!

In onze vorige blog schreven we dat we hebben geprobeerd te kitesurfen in Paje, maar dat we veel pech hadden en Dominique in haar enkel werd gestoken door een pijlstaartrog. Helaas heeft dat onze tijd in Malawi samen ingekort. De eerste anderhalve week hier ging het namelijk niet goed met de wond, en moest deze in het ziekenhuis hier een aantal keer worden opengemaakt. We dachten dat er nog een stukje rog in de wond zat, maar het stukje werd telkens niet in de wond teruggevonden. Dominique had veel pijn en moest een aantal keer onder het mes. Ze heeft heel dapper volgehouden, maar uiteindelijk heeft ze in overleg met de artsen hier en de verzekering besloten om naar huis te gaan. :( Nu moet ze thuis rust houden en moet de wond langzaam genezen. Echt ontzettend balen dat ze hier haar coschap niet heeft kunnen lopen, maar voor haar voet uiteindelijk beter dat ze terug is gegaan naar huis. Ik heb na veel twijfelen besloten om toch te blijven en het coschap hier in mijn eentje af te maken.

Dat is nu anderhalve week geleden. Gelukkig zit ik hier in een gezellig guesthouse met andere geneeskunde- en verpleegkundestudenten en gaat het tot nu toe goed. Hoewel ik Dominique natuurlijk wel erg mis! Het guesthouse is op loopafstand van het ziekenhuis en elke ochtend beginnen we om 7 uur met de overdracht (op woensdag met een kerkdienst). Daarna gaan we naar de verschillende afdelingen en werk ik tot 12 uur, dan heb ik 2 uur pauze en daarna werk ik weer van 2 tot 4. Het ziekenhuis bestaat uit allerlei verschillende gebouwtjes met de afdelingen, en daartussen overdekte gangetjes. Heel anders dan thuis! Er zijn ook beperkte onderzoeken mogelijk: beperkt lab (als de machine het doet), een röntgenapparaat (als die het doet) en een echomachine (als die is opgeladen). De patiënten worden verzorgd door een guardian, meestal een familielid, die ze helpt met wassen, toilet, etc en eten voor ze kookt. De verpleegkundigen hier doen vooral de medische handelingen zoals infusen prikken en bloeddruk meten. Ik heb eerst 2 weken op de medical ward (interne geneeskunde) gezeten. Hier zijn 2x26 bedden (mannelijke en vrouwelijke kant) en heb ik veel verschillende, vooral infectieuze, ziektebeelden gezien. Iedereen krijgt bij opname meteen intraveneus antibiotica en er zijn heel veel mensen met tuberculose. Ik liep mee met een clinical officer die ’s ochtends de visite deed, en daarnaast mocht ik veel patiënten zelf zien en opnames doen. De afgelopen week heb ik op de pediatric ward gezeten, samen met een andere coassistent. De afdeling bestaat uit 1 grote kamer met een stuk of 30 bedden. De visite van de niet ernstig zieke patiëntjes wordt ’s ochtends buiten gedaan, alle moeders staan/zitten met hun kinderen in de rij. We lezen hun dossier, kijken ze na en bepalen ons beleid voor de komende dag of sturen ze naar huis. Hierin beslissen we echt heel veel gewoon zelf! De ziekere patiëntjes liggen wel binnen op de bedden. Malaria komt hier onder kinderen heel veel voor, en ze hebben er dan al snel een ernstige bloedarmoede bij waarvoor een transfusie nodig is. De kinderafdeling is heel leerzaam, en het is ook leuk om zelf veel te mogen doen. Er zijn natuurlijk ook de minder leuke kanten, zoals ernstig zieke kindjes die je niet kan helpen doordat je er te laat bij bent of beperkte middelen hebt. Aankomende week ga ik ook nog doorbrengen op de kinderafdeling, en daarna ga ik nog 2 weken naar de kraamafdeling.

Naast de dagen in het ziekenhuis heb ik ook vrije dagen om leuke dingen te doen! Zo ben ik al een paar keer naar de markt geweest in Nkhoma, waar je mooie chitenges (omslagdoeken) kan kopen. Ik ben verder met een hele groep studenten een lang weekend naar Lake Malawi geweest, naar Senga Bay. Hier hebben we heerlijk aan het strand gelegen, gezwommen en gesnorkeld, en een avontuurlijke wandeling gemaakt op Lizard Island. Dit laatste op onze slippertjes, wat volgens de gids prima kon maar wat op zijn zachtst gezegd een uitdaging was! Ik heb lekkere vis gegeten en een superleuk weekend gehad! Het meer zit helaas wel vol met bilharzia, wormen die we met pillen weer moeten uitroeien. Ik heb dit weekend, van vrijdag op zaterdag, de Nkhoma Mountain beklommen met een hele groep. We vertrokken vrijdagmiddag en liepen een uurtje omhoog naar een berghut, waar de abambo een vuurtje voor ons maakte en we de mooie sterrenhemel hebben bekeken! De volgende ochtend vertrokken we om 5 uur naar de top. Wat was het uitzicht mooi! Zeker weten de toch best steile klim waard. We kwamen om 8 uur terug aan bij het guesthouse en gingen meteen door richting Lilongwe met het minibusje om onze visa te laten verlengen. We zijn ook meteen naar de chitenge markt geweest, daar hebben ze veel meer keus dan in Nkhoma! Om er te komen moesten we de gewone markt doorlopen en ons door een minuscule opening wurmen. Maar het was het waard, ik heb weer mooie chitenges gekocht! Vanochtend ben ik met een paar meiden hier naar de kerk geweest. Er is elke zondag een Engelse en een Chichewa kerkdienst. In beide diensten wordt erg veel gezongen en zijn er ook kerkkoortjes die optreden. Die zingen heel mooi en maken er soms echt een showtje van. In de kerkdienst op woensdag waar ik het eerder over had wordt trouwens ook veel gezongen en ook gedanst, ze gaan helemaal los! Echt geweldig om mee te maken, echt hoe je je een Afrikaanse kerk zou voorstellen.

De Malawiaanse mensen zijn heel lief en groeten elkaar altijd. Ik kan ondertussen de standaard zinnetjes Chichewa wel zeggen dus vind het leuk om dat uit te proberen. Iedereen weet ondertussen mijn naam. Tamara blijkt ook een Malawiaanse naam te zijn, in de taal Chitumbuka die in het Noordelijke deel wordt gesproken. Dit heb ik al heeeeeel vaak van mensen gehoord als ik me voorstel, haha. In het Chitumbuka betekent Tamara ‘we are finished’, en ze geven de naam aan hun laatstgeboren kind als ze hebben besloten dat ze geen kinderen meer willen. Dat ik thuis de oudste ben vinden ze dus ook erg grappig. Sommigen geloven niet dat Tamara mijn geboortenaam is en denken dat ik die naam hier heb aangenomen toen ik naar Malawi kwam. Ook wel grappig is dat veel namen hier een betekenis hebben, ofwel in het Engels ofwel in het Chichewa. Namen die ik voorbij heb zien komen zijn: Loveness, Grace, Memory, Blessings, Treasure, Business, Prince, Princess, Miracle, Innocent en ga zo maar door. Soms hebben mensen trouwens ook erg gekke namen omdat ze genoemd worden naar dingen die zijn opgetreden bij de geboorte of omstandigheden in de familie, bijvoorbeeld de Chichewa vertaling van (let op): Problems, Asking for Death (bij een te vroeg geboren kind), en On the Way to the Graveyard (omdat eerdere kinderen van de ouders allemaal waren overleden). In het Chichewa klinken de namen voor mij natuurlijk gewoon normaal maar als je het vertaalt naar Engels/Nederlands is het dus soms wel erg gek.

Ik heb hier nog 4 weken te gaan waarvan 3 weken in het ziekenhuis. In de laatste week zou ik eigenlijk met Dominique gaan reizen, maar misschien dat ik nu wat langer in het guesthouse blijf of met een paar andere Nederlandse meiden een paar dagen ga rondreizen als die in die week vakantie nemen. Het wordt wel een temperatuurshock om weer terug te komen in Nederland in december, vanaf de tropische temperaturen hier! Ik ga er nog even van genieten en ga proberen binnenkort weer een blogje te schrijven en wat foto’s te uploaden! Veel liefs, Tamara